Pytanie o korozję biologiczną dość często pojawiało się w zestawach pytań egzaminacyjnych na uprawnienia. Pytanie brzmi niewinnie i często jest olewane przez kandydatów na zasadzie: „A coś wody poleję i będzie OK.” lub „Przecież to banał.”. A z tym zagadnieniem stykamy się na co dzień w praktyce projektowej budynków istniejących i projektowanych, choć wydaje mi się, że mało świadomie.
UWAGA: #TLDR
Read More
We wpisie z początku zimy obiecałem, że wrócimy to domu, który widuję na mojej wsi spokojnej, wsi wesołej. Niebieski dach, który zaprezentowałem pokazywał częste zjawisko, które z biegiem czasu i postępu w technologii budownictwa będzie powoli zanikać. Warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden kwiatuszek na tym dachu.
W okolicach przełomu września i października ś.p. A. D. 2013 miałem niezłą jazdę jeśli chodzi o dobór stolarki okiennej i drzwiowej. Okoliczności tej historii urodziły się nie za pięć dwunasta, ani za dwie dwunasta, ale za pół minuty dwunasta. To musiało się skończyć katastrofą.
Jako farbowany wsiór szwendam się po różnych wiochach, rozglądam się tu i ówdzie. Zaszklone me gały dostrzegły takie kwiatuszki na początku i na końcu poprzedniej zimy.
Zdjęcie z 01.12.2012 na jednej z wioch, kiedy pojawił się szron i dokładnie można było zauważyć rozkład pomieszczeń w budynku, bez stosowania jakichś szpiegowskich technik. 🙂
Codzienność branży budowlanej dostarcza wiele wrażeń, ale przede wszystkim stresów. Z rzadka, bywają także przyjemności. Są jednak i takie chwile, kiedy człowiek wypaliłby klasyczny #facepalm , czyli plaskacza, który powinien odbić się echem tak, jak niewinne splunięcie w Kanionie Colorado. To „wspaniałe i niezapomniane” momenty, kiedy ludzie spoza branży budowlanej wkręcają Boga ducha winnych inżynierów, architektorów a przede wszystkim klientów w kwestii współczynnika przenikania cieplnego U [W/m²·K] i współczynnika przewodnictwa ciepła λ [W/m·K].
archifunblog 