Jeśli ktoś z Was drodzy* czytelnicy z 
uprawnieniami i bez nich, kiedykolwiek zastanawiał się czy zawód, który „jest piękny, ale trudny” i który – być może jeszcze wykonujecie – jest komukolwiek potrzebny, to spieszę z odpowiedzią już w tym leadzie.
Nie.
Tak po prostu.
W tym roku zamiast standardowych obrazkowych życzeń przedstawiamy wam wpis poruszający – naszym zdaniem – ważny temat.
Wpis jest może mniej wesoły, ale mamy nadzieję, że pouczający, bo lepiej uczyć się na czyichś błędach i doświadczeniach. Może prowokujący do przemyśleń i (być może) dyskusji oraz do praktycznych porad… z Waszej strony.
Dżentelmeni nie rozmawiają o pieniądzach, więc… wynika z tego, że nie jesteśmy dżentelmenami. Nie przeszkadza nam to i mam nadzieję, że Wam też. Prawdą jest to, co powiedziała pani prof. Ewa Kurylowicz, że „nic nie rozpala namiętności tak jak pieniądze.” Kasa to temat poważny, zwłaszcza gdy jest to owoc pracy Waszych rąk i mózgów.
Zapraszamy do zapoznania się z tematem kalkulatora branżowego simplifee.pl. Okazją do tego będzie wywiad z jego twórcą – arch. Tomaszem Skrobunem.
Read More
Wiernym towarzyszem niezapomnianych, nieprzespanych i prze…kichanych nocnych chwil jest „głupi napój”. Napój, który ma spędzać sen z powiek. Napój, który może być jak ś. p. Michael Jackson: czarny lub biały.
„Najgłupszym napojem jest kawa. Palimy kawę, by płyn był czarny, lejemy mleko, by był biały, kładziemy cykorię, żeby kawa była gorzka, a sypiemy cukier, by była słodka, gotujemy ją, żeby była gorąca, a dmucha się, by była zimna”. [1]
Idąc tym tokiem myślenia można domniemywać, że jeśli trzeba by zapłacić za ten dokument, to gość nie wybuduje domu, bo ten papier nie byłby za darmochę. Pewne zdarzenia i wypowiedzi są tak niewiarygodne, że z powodzeniem nadają się na Prima Aprilis, ale niestety przywołane zdarzenie to fakt.
Młodość to zwykle jest fajny czas w życiu człowieka poczciwego. Termin też często wiązany jest z naiwnością. Pół biedy jeśli rzeczywiście wiąże się ona tylko z naiwnością. Często jest tak, że wiąże się on z frajerstwem, a odnoszę wrażenie, że dzieje się tak coraz częściej. Można czasem „zdejmować spodnie” w momencie, gdy nie ma co do gara włożyć, a własne dzieci zdają się pisklętami kukułki, które zeżrą zaraz swoich przybranych rodziców. Jednak „zdejmować spodnie” i jeszcze za to płacić to już zakrawa na sadomasochizm.
Dziś kolejny autentyk. Tym razem o… planowaniu rodziny.
#kurtyna
P.L.
Jesień mamy na dobre, więc i wpis może mało optymistyczny i wpadający w klimat jesiennej deprechy. Minął rok od tego wydarzenia, ale cóż to jest rok? Dla pewnych egzemplarzy wieczności nie staczy na autorefleksję, refleksję i wyciągnięcie wniosków z tej pracy myślowej.
Pewnego dnia młoda, zdolna i wykształcona Pani architekt uzgadniała projekt z panią rzeczoznawcą do spraw higienicznosanitarnych, a przy okazji usłyszała o rozmowie jaką przeprowadziła pani rzeczoznawca dzień wcześniej.
Podobnie jak w roku ubiegłym debacie udałem się na prelekcję związaną z nadchodzącymi zmianami w prawie. Wychodzę z założenia, że „język wroga trzeba znać” i warto poświęcić tych parę chwil w gronie profesjonalistów, kiedy można się wielu ciekawych rzeczy dowiedzieć, kiedy można kulturalnie podyskutować oraz kulturalnie spuścić zasłonę milczenia z facepalmem nad różnymi działaniami w Centrali. Dzieje się tak w chwilach, gdy Centrala zabiera się do nas jak pies do jeża – chce ugryźć, tarmosi, aż w końcu powoli zmierza do upragnionego celu: naszych czterech liter. Naszych, czyli architektów i inżynierów budownictwa.
Read More
archifunblog 