W tym roku zamiast standardowych obrazkowych życzeń przedstawiamy wam wpis poruszający – naszym zdaniem – ważny temat.
Wpis jest może mniej wesoły, ale mamy nadzieję, że pouczający, bo lepiej uczyć się na czyichś błędach i doświadczeniach. Może prowokujący do przemyśleń i (być może) dyskusji oraz do praktycznych porad… z Waszej strony.
Idąc tym tokiem myślenia można domniemywać, że jeśli trzeba by zapłacić za ten dokument, to gość nie wybuduje domu, bo ten papier nie byłby za darmochę. Pewne zdarzenia i wypowiedzi są tak niewiarygodne, że z powodzeniem nadają się na Prima Aprilis, ale niestety przywołane zdarzenie to fakt.
Młodość to zwykle jest fajny czas w życiu człowieka poczciwego. Termin też często wiązany jest z naiwnością. Pół biedy jeśli rzeczywiście wiąże się ona tylko z naiwnością. Często jest tak, że wiąże się on z frajerstwem, a odnoszę wrażenie, że dzieje się tak coraz częściej. Można czasem „zdejmować spodnie” w momencie, gdy nie ma co do gara włożyć, a własne dzieci zdają się pisklętami kukułki, które zeżrą zaraz swoich przybranych rodziców. Jednak „zdejmować spodnie” i jeszcze za to płacić to już zakrawa na sadomasochizm.
Pan Andrzej, znajomy konstruktor, od jakiegoś czasu jest moim guru. 🙂 Kolejny autentyk, tym razem z praktyki projektowej Pana Andrzeja.
P.L.
Dawno, dawno, temu w odległej galaktyce na pewnej budowie…
Występują (od lewej): Wiesiu, Zen architekt, Inwestor.
archifunblog 